maandag 14 januari 2013

Het sneeuwt, het sneeuwt...


... en iedereen roept dat het in 20 jaar niet zo gesneeuwd heeft. De zachte deken ligt over de wereld. Ook in het Regenboogbos ligt er sneeuw.

Soms als ik gewoon in de mensenwereld van alle dag bezig ben dan kan ik enorm druk zijn met alles wat er moet gebeuren.
Nee, wat er ‘mag’ gebeuren roept dan weer iemand. Want niks moet.
Ja, ja, maar ik voel me toch verantwoordelijk en oh, jee als het niet gebeurt of te laat, of…
Dus het mag dan wel, maar het moet toch ook.

En als je dan in je bed ligt en de zorgen door je hoofd gieren, dan is het regenboogbos erg ver weg.
Je partner ligt naast je in bed en eigenlijk wil je even helemaal alleen zijn en niet nog meer aan je hoofd hebben. Je hebt ook helemaal niet het idee dat je lief kan zijn.

En ineens hoor je de stem naast je die begint te vertellen over de waterval, de zon die je verwarmt en de heerlijke geuren van de natuur om je heen. Je voelt je bed langzaam verdwijnen en je gunt jezelf om even het water van de waterval te voelen. En daar onder die waterval voel je de spanning van je afglijden. Je voelt de zon je verwarmen en je krijgt weer ruimte in je hart en in je hoofd. Je ziet en voelt je partner als de bijzondere mens die ze in wezen is. Je voelt ineens weer hoe je werkelijk bent en hoe goed je eigenlijk in staat bent om oplossingen te vinden voor de drukte in je hoofd.

Het is dan heerlijk om je heel even terug te trekken op je eigen plekje waar je echt jezelf kan zijn. En als je echt jezelf bent dan heb je ook al je echte kwaliteiten ter beschikking om de rust en kracht in jezelf weer te voelen.

Waarom kan je dat nou niet alleen? Of waarom is het nou soms zo moeilijk om je in het heetst van de strijd even terug te trekken. Misschien is dat het wel. Soms zit je in het heetst van de strijd en is er maar een manier om overal het hoofd aan te bieden. En dat is werken, je best doen, knokken, niet zeuren, de beuk erin, etc. Want anders dreigt of gebeurt er een ramp.

In het koninkrijk zijn de boeren en ridders erg hun best aan het doen om het koninkrijk te redden. De boeren werken zich kapot en maken lange dagen. De ridders vechten tegen alle mogelijke aanvallen op de integriteit van het koninkrijk. Maar waar is de koning(-in). Het lijkt net of die er even niet meer is. Een klein uitstapje naar het Regenboogbos, speciaal voor de koning(-in) brengt de aandacht weer daar waar hij wezen moet, bij diegene die beslissingen kan en mag nemen.
Het is een heerlijk gevoel om de koning(-in) weer op de troon te hebben en uit te kijken over de boeren en ridders die zo enorm hun best doen. Ineens voel je je weer verbonden met wat je zo graag wilde voor jouw koninkrijk. Ineens kun je weer richting geven aan die ijverige boeren en dappere ridders.

Wil je verbinding houden met je eigen koning(-in) zorg er dan voor dat er iemand om je heen is die je zo nu en dan als het nodig is weer even kan helpen herinneren aan wie je bent als koning(-in).

www.regenboogboom.nl


Geen opmerkingen:

Een reactie posten