zaterdag 18 augustus 2012

Verboden toegang, dit is MIJN Regenboogbosplekje!

Je eigen veilige bijzondere Regenboogbosplekje, daar mag niet zo maar iedereen binnen komen wandelen. Het Regenboogbos is dan wel een openbare ruimte en voor iedereen toegankelijk. Er is zelfs voor iedereen een eigen Regenboogboom precies zoals je dat graag wil. En dat betekent nog niet dat iedereen zo maar op jouw plekje binnen mag komen stappen. Kinderen zijn daar heel duidelijk in.

Een moeder spreekt bezorgd over haar dochter: “Ik zou toch zo graag weten hoe het met haar is, maar ze laat me niet binnen!” Deze moeder loopt zelf met een immens groot verdriet en haar zorg voor haar dochter komt ook daaruit voort. Ja, en dan ben je een meisje van 10 die haar eigen plekje heeft gevonden waar het verdriet even niet is. Dan zit je niet te wachten op een moeder met haar verdriet op jouw plekje, of een broertje of klasgenootjes met hun verhaal.

Lieve moeder, hoe is het op jouw veilige plek? Hoe is het om gewoon even jezelf te zijn zonder verdriet en zonder zorgen? Weet je het nog? Wie ben je ook al weer onder al die lagen van “ik red me wel, ik kan dit, ik moet door, ik moet voor iedereen zorgen?” En als je dan op die prachtige plek bent en je dochter komt langs, gewoon zoals ze is, laat je haar dan toe? Mag ze bij jou binnen komen? Hoe kun je van je kinderen verwachten dat zij jou in hun meest dierbare plekje toelaten als jij niet omgekeerd hun durft toe te laten in jouw binnenwereld? Het is niet makkelijk, maar wel noodzakelijk.

Gun jezelf het wonder van je eigen veilige droomplek en het geluk van jouw kinderen.

Naar mijn veilige plekje


Geen opmerkingen:

Een reactie posten